«علی صداقتی خیاط» ملقب به «عمو خیاط» متولد 1325 در مشهد، نویسنده، فعال حقوق کودک و جامعه شناس ایرانی است. او سال های زیادی را صرف سوادآموزی به کودکان کار و خیابان و بازمانده از تحصیل کرده و مبتکر یک شیوه ی آموزشی جدید به نام (هنر خواندن و نوشتن) برای سوادآموزی به کودکان و بزرگسالان بازمانده از تحصیل است. به همین بهانه روزنامه ی «شهروند» به معرفی ابتکارهای آموزشی عمو خیاط این سازمان مردم نهاد سیار (NGO) به کودکان و بزرگسالان بی سواد رفت.
به نوشته ی شهروند، عمو خیاط به بررسی عوامل تشدیدکننده بی سوادی در این افراد پرداخت و کلاس های سوادآموزی را برای این دسته از کودکان و نوجوانان دایر کرد. او با بررسی، تحقیق و نیز تجربیاتی که در این زمینه کسب کرده بود، روش نوین هنر خواندن و نوشتن در ٣٠جلسه (15 روزه) را طراحی کرد و آن را در سال 1390 منتشر کرد.
وی این شیوه را در جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان، شهرک امید، کانون اصلاح و تربیت و غیره اجرا کرد و بی سوادان بسیاری را از موهبت خواندن و نوشتن برخوردار کرد. با پیگیری و تشویق عموخیاط بسیاری از این کودکان و نوجوانان به کمک داوطلبان دیگر، دوره راهنمایی و تعدادی نیز دوران دبیرستان را در کمتر از دو سال به پایان رساندند.
شهروند در ادامه به سراغ کودکانی که به این شیوه سواد خواندن و نوشتن آموخته بودند رفت و نوشت: «جبار مرتضایی» او که از 10 سال پیش با عموخیاط آشنا شده، می گوید «از طریق یکی از دوستانم با عمو آشنا شدم و در کلاس های خلاقیت شرکت کردم و حاصل آن انتشار سه داستان در یکی از سه کتاب است.» رحمت ١٧ ساله، صافکار خودرو است و از ٧ سال پیش در کنار عموخیاط، سوادآموزی و داستان نویسی را یاد گرفته است.