• تلاش برای رفع تبعيض و سوءاستفاده از كودكان فارغ از رنگ، نژاد، جنس، مذهب و … .
• تلاش جهت تغيير نگاه جامعه نسبت كودكان و به‌ويژه كودكان كار و خيابان و باز تعريف جايگاه انسانی آنان.
• تلاش جهت بهبود وضعيت زندگی كودكان و به‌ويژه كودكان كار و خيابان با رهنمود به جامعه جهت استفاده از منابع و مراجع رسمی (مانند بيمه تأمين اجتماعی، بيمه‌های فراگيرخانواده و كودك، بيمه بيكاری و …).
• اطلاع‌رسانی و ارتقاء سطح آگاهی جامعه در رابطه با كودكان و آسيب‌های ناشی از کار و بهره‌کشی از آنها.
• بالا بردن آگاهی‌های فرد-خانواده و جامعه به منظور استفاده از راهکارهای پيشگيری و ممانعت از کشیده شدن كودكان به خيابان‌ها و محيط‌های ديگر جهت كار و تامين معيشت.

1. استفاده از نيرو و ظرفيت‌های اجتماعی در جهت حمايت عملی از کودکان کار و خيابان
2. فعال نمودن و پيگيری حضور دولت، سازمان‌ها و نهادهای موظف 
3. قراردادن کودک و وابستگانش تحت پوشش بيمه‌های اجتماعی (خدمات درمانی، تأمين اجتماعی، بيمه بيکاری و …)
4. به‌کارگيری مددکاران خيابانی 
5. واکنش سريع جهت شناسائی و جذب کودکان کار و خيابان 
6. تلاش برای ترويج نگاه جامعه به جايگاه انسانی کودکان کار و خيابان 
7. تلاش برای گسترش مراکز تعريف شده‌ی‌ فوق

برنامه فوری جمعیت دفاع با ايجاد مراکزی با عنوان «پروژه های آموزشی-حمایتی کودکان» به منظور دستیابی به اهداف اختصاصی زیر طراحی شده است:

• مرکز قابل ارجاء کودکان
• تمرکز نیرو و امکانات به منظور پیشبرد اهداف و برنامه های اجتماعی جمعیت دفاع

۱. ایجاد مرکز قابل ارجاء کودکان با عنوان «پروژه های آموزشی-حمایتی کودکان»:

با وجود غير قانونی بودن «كار كودكان» (جرم بودن كار خيابانی و وجود كودكان با سن زير پانزده سال در كارگاه ها)، شاهد آمار بالاﻯ كودكان در اين عرصه‌ها و فقدان جايگاه اجتماعی‌شان هستيم. در اغلب موارد ناتوانی خانواده براﻯ حمايت از آنها به دليل فقر، نبود امكانات و محروميت از ابتدايی‌ترين نيازها مانند تغذيه، تحصيل، بهداشت، آموزش، بازﻯ و مهم‌تر از همه كودك بودن اين انسان‌ها و بالطبع ناتوانی در دفاع از خويش، از سوﻯ ديگر بی‌توجهی مسئولان ذیربط (دولت و دستگاه‌های وابسته) به مسائل و مشكلات كودكان كار و خيابان و تبليغ سوء عليه آنان، با عنوان زوائد اجتماع و عوامل باندهاﻯ تبهكار كه توهم و انفعال بخش وسيعی از جامعه را دامن زده و در حقيقت وجود كودكان كار را زير سوال برده و قابل انكار می‌سازد. نمايان كردن اين بی توجهی و روشن كردن زواياﻯ پنهان و شرايط زندگی و «كار كودك»، اثبات اين‌كه توجه به نيازها و خواست‌هاﻯ آنها در هر گامی مهم واساسی است، وجود عاجل اين مراكز را همين امروز ضرورﻯ و الزامی می‌سازد.

فعالیت پروژه در سه مرحله انجام می‌گیرد:

۱) شناسائی، تهیه آمار و جذب كودكان كار منطقه

۲) تهیه فرم مددكاری، بازديد از منزل و بررسی (تجزیه و تحلیل) یافته‌های آماری جهت طرح و ارائه برنامه

۳) پیشبرد طرح آموزشی و حمایتی و ارجاع آن به سازمان‌های ذیربط.

۲. تمرکز نیرو و امکانات محلی و منطقه‌ای به منظور پیشبرد اهداف و برنامه‌های اجتماعی: 

به اعتقاد ما «لغو کار کودکان در جامعه ما همین امروز ممکن است». با وجود امکانات و منابع سرشار اقتصادی و طبیعی و مهم‌تر اینکه عزم و ارداه اجتماعی به منظور لغو کار کودکان، باید یک رشته کارهای اساسی جهت پیوند نیروی لازم برای اجرای این امر به بستر و امکان اجتماعی، در دستور روز متولیان و جامعه قرار گیرد. در نتیجه می‌توان گفت لغو کار کودکان و تلاش در جهت بهبود وضعيت زندگی كودكان كار و خيابان از طرق زیر:

• استفاده از نيرو، منابع و ظرفيت‌های اجتماعی درجهت حمايت عملی از کودکان کار و خيابان
• فعال نمودن و پيگيری پذیرش مسئولیت و حضور دولت، سازمان‌ها و نهادهای ذیربط
• جذب، آموزش و تمرکز داوطلبین به‌عنوان مددکاران اجتماعی
• قراردادن کودک و وابستگانش تحت پوشش بيمه‌های اجتماعی (خدمات درمانی، تأمين اجتماعی، بيمه بيکاری و …)
• واکنش سريع جهت شناسائی و جذب کودکان کار و خيابان
• تلاش برای گسترش مراکز آموزشی-حمایتی